"แม่ของผมเป็นคนทำอาหารที่บ้านประจำทุกวัน...
คืนหนึ่งหลังจากที่แม่ทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน พอแม่กลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยล้า และทำอาหารเย็นให้เราปกติ ที่โต๊ะอาหารแม่วางจานที่มีปลาทูที่ไหม้เกรียม บนโต๊ะต่อหน้าพ่อและทุกๆคน....
ผมรอว่าแต่ละคนจะว่าอย่างไร.....
แต่...พ่อไม่พูดอะไร และตั้งหน้าตั้งตา กินปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมาถามผมว่าที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง
คืนนั้นหลังอาหารเย็น ผมจำได้ว่า ได้ยินแม่ขอโทษพ่อที่ทอดปลาทู
ไหม้...และผมไม่เคยลืมที่พ่อ
พูดกับแม่เลย "โอย...ผมชอบปลาทูทอดเกรียมๆ ...อร่อยมากนะแม่"
คืนต่อมา ผมเก็บคำถามในใจ ก่อนนอน และถามพ่อว่า "พ่อชอบปลาทูทอดเกรียมๆ จริงๆ เหรอ"
พ่อลูบหัวผม และ ตอบว่า...."แม่ของลูก
ทำงานหนักมาทั้งวัน...
ปลาทูไหม้ 1 ตัว ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูดที่ต่อว่ากันต่างหาก
ที่จะทำร้ายกัน"
"ชีวิตคนเรา
เต็มไปด้วยความไม่สมบูรณ์แบบ และแต่ละคน
ก็ไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบ ตัวเราเอง
ก็ไม่ได้มีอะไรดีกว่าใครๆ"
แต่สิ่งที่พ่อเรียนรู้ ในช่วงชีวิตคือ.....
การเรียนรู้ที่จะยอมรับ
ความผิดของคนอื่น และของตัวเอง
การเลือกที่จะยินดีกับ
ความคิดต่างกันของ
แต่ละบุคคลเป็นสิ่งสำคัญ ในการรักษาชีวิตครอบครัว
ที่มีความสุขและยืนยาว
“ชีวิตเราสั้นเกินกว่า ที่จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับ
ความเสียใจที่ว่า เราทำผิดกับคนที่เรารัก
และรักเรา ให้ดูแลและ
ทะนุถนอมคนที่รักเรา และพยายามเข้าใจและให้อภัย
จะดีกว่า"
**ถ้าเรารู้ เราจะทำไหม?**
• เราจะบีบแตรใส่คนที่ยืนยึกยัก
ริมถนนแยกที่ผ่านมาไม๊ – ถ้าเรารู้ว่าเค้าใส่ขาเทียม
• เราจะเบียดชนคนข้างหน้า
ที่เดินช้ามากไม๊ – ถ้าเรารู้ว่าเค้าเพิ่งตกงาน
• เราจะขำคนที่แต่งตัวเชยไม๊ – ถ้าเรารู้ว่าเค้ามีชุดเก่งแค่ชุดเดียว
• เราจะรำคาญสาวโรงงาน
ที่มาเดินพารากอนไม๊ – ถ้าเรารู้ว่านั่นคือ
การฉลองวันเกิดของเธอ
• เราจะหมั่นไส้ลุงที่หัวเราะ
เสียงดังลั่นคนนั้นไม๊ – ถ้ารู้ว่าแกเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย
• เรารู้แจ่มชัดเสมอ…
ว่าชีวิตเรากำลังเจออะไร
แต่เราไม่มีวันรู้ว่า
"คนที่เราเจอ – กำลังเจอกับอะไร"
**โลกกว้างกว่าเงาของเรา และโลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวเรา
**มองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆไปบ้าง ให้โอกาสและให้อภัย มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน จะได้รักและอยู่ด้วยกันอย่างยั่งยืน ยาวนาน
ถูกใจ · · แชร์เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น